تهران - تحریریه - کرمانشاه شهری در غرب ایران، که مدیریت کلان آن مانند شورای شهر به هر کاری غیر از مدیریت شهری مشغول بوده و خیابان های آن مانند قرن نوزدهم فاقد خط کشی است.

مدیریت حاکم بر شهر کرمانشاه حیرت آور است و کسی احساس نمی کند در شهری زندگی می کند که به طور کلی دارای مدیریت است. بماند که چه مدیریتی. احساس رهاشدگی و گسیخته بودن امور را در همه امورات آن می توان دید. در این مهمترین شهر غرب کشور، حتی خیابان های آن را خط کشی هم نمی کنند و شعار بین خطور برانید شوخی بامزه ای برای اهالی کرمانشاه است. شورای شهر کرمانشاه؛ پسوند اسلامی هم دارد؛ تا حالا چندین بار به دلیل فساد منحل شده و هر بار با زدوبندی جدید متولد شده است. حضور افرادی فاسد و بدنام در دوره های مختلف؛ به طور خانوادگی و پدر و پسری؛ در شورا مکرر بوده و اثر خود را بر جای جای شهر بر جای گذاشته است. پروژه مونوریل از 10 سال هم مسن تر شده و پیمانکاران آن در سایه انتخاب می شوند. بستگان اعضای بدنام شورای شهر را می توان در ردیف پیمانکاران این تنها پروژه شهری دید. البته برای اینکه یک شهر مدیریت موفقی داشته باشد الزاما نیازی به پروژه های دهان پرکن ندارد و باید رد و اثر این مدیریت را بتوان در همه کوچه ها و خیابان ها مشاهده کرد. با این همه وقتی راحت ترین کار در یک شهر که خط کشی خیابان ها است هم انجام نمی شود، چه انتظاری از مدیریت کلان و علمی می توان داشت. امیدوارانه این که آیت الله رئیسی ریاست قوه قضائیه به مفسدینی که با نفوذ به شوراهای شهر آنجا را به مکانی برای فساد تبدیل می کنند، هشدار داد که اعضای فاسد را بازداشت و به عدالت خواهد سپرد. منتظریم. پایان/